Leżałam na łące, wokół mnie było pełno kwiatów. Słońce świeciło mi w twarz, zmarszczyłam czoło z tego powodu. Zakryłam oczy rękami, aby promyki nie padały mi właśnie na twarz. Jak uniosłam rękę zobaczyłam na niej zaschniętą krew. Zaszokowana usiadłam w pionie, miałam podartą sukienkę i było na niej jak na mojej twarzy pełno zasuniętej krwi. Zmarszczyłam czoło otwierając z zdziwienia usta. Rozejrzałam się ale nikogo tutaj nie było, wstając pomału spojrzałam się w dół. Nie było tam krwi, nic nie było. Postanowiłam wstać i przejść się po łące. Zdjęłam buty niosąc je podziwiałam widoki które mnie otaczały. Było tutaj po prostu, pięknie. Słońce tak grzało, że tylko chciało się ponownie położyć na tą bujną trawę i zasnąć w niej. Westchnąwszy zerwałam parę kwiatów, idąc tak zerwałam płatki kwiatów. Idąc tak zauważyłam, że ta łąką wcale się nie kończy. Nawet nie było tutaj żywej duszy, wszystko było takie samo. Jakby nie miało to wcale końca. Obróciłam się lecz nadal wszystko było takie same jak wcześniej. Tylko ja i niekończąca się polna łąka zarośnięta kwiatami i bujną trawą z pięknym ciepłym słońcem.

@Game Master