Miejsce i czas akcji: Nowy Orlean, Musical Legends Park, 2018 rok
Dokończanie wątku fabularnego sprzed zmian fabularnych


— Z pewnością. Niby są znane osoby, które mają tak na imię, jak na przykład Freya Mavor, ale jednak nadal rzadko spotykane i nietypowe, oryginalne — zgodziłam się z nim. No i cóż, zdecydowanie wpływ na to miało moje pochodzenie. Urodziłam się w Skandynawii, byłam córką wikinga, a Ci wierzyli w swoich bogów, między innymi właśnie Freyę. Choć nigdy też nie pytałam rodziców, czemu akurat to imię. Byłam za mała, by się tym interesować, a potem nie miałam okazję. A gdy taka się natrafiła, matkę zabiłam w zemście za moje krzywdy, z ojcem miałam za mało czasu i były śmiertelnie ważniejsze sprawy od mojego imienia.
— A więc przyjezdny. Nowy Orlean jest naprawdę piękny, jest cała masa atrakcji które warto zobaczyć, zwiedzić, sama nie zdążyłam ich wszystkich zobaczyć — odpowiedziałam i założyłam nogę na nogę, po czym napiłam się znów kawy ze smakiem i oparłam wygodniej na krześle. A otoczka, była to między innymi sprawka voodoo i tym podobnych, tym zresztą szczyciła się Luizjana w filmach. — A zwłaszcza, jeśli faktycznie zostaniesz tu na dłużej — dodałam, przechylając delikatnie głowę i posyłając mu lekki uśmiech.

-Lubię oryginalne imiona - uśmiechnął się delikatnie spoglądając na nowo poznaną kobietę. Tak naprawdę dobrze wybrane imię, nawet pospolite, sprawia, że człowiek jest bardziej interesujący. Pomijając wszystkie wampirze aspekty.
-Czyżbyś proponowała być moim przewodnikiem?- uniósł brew chowając szelowski uśmieszek za kubkiem z którego upił trochę kawy. Niby samemu zazwyczaj lepiej zwiedzać, ale po co? Jeśli ma się taką kompankę to tym bardziej można skorzystać ze wspólnego zwiedzania, bo czemu by nie.
-Jeszcze się zastanawiam. Zobaczymy co następne tygodnie przyniosą, chociaż nie przeczę że zagoszczę na dłużej o ile twoje towarzystwo wchodzi w cenę - tak, właśnie to insynuował. Prawdopodobnym było skazanie biednej poczciwej Frey na jego towarzystwo. Trudno, wytrzyma.

— Oryginalne i nawiązujące do nordyckiej mitologii. Do bogini płodności, wegetacji, miłości, piękna, także i miłości fizycznej, Freyi z rodu Wanów — dodałam z westchnieniem, posyłając mu delikatny uśmiech. Na jego pytanie, samej nie powstrzymałam uśmiechu, zawierającego w sobie swoistą nutę łobuzerstwa.
— Hm, czemu nie? Nowy Orlean ma naprawdę wiele do zaoferowania, a kto ci pokaże tyle co ja? Mówię ci, jestem lepsza niż przewodnicy możliwi do wynajęcia — wymruczałam. Czyżby i ode mnie teraz poszedł flirt? Z mojej strony? Napiłam się również kawy, patrząc na niego z entuzjazmem i uśmiechem, zaintrygowana nim i było to po mnie bardzo dobrze widać. Przechyliłam delikatnie głowę, słysząc jego odpowiedź co do długości pobytu i się zaśmiałam lekko, ale nie mogłam zaprzeczyć, że mnie nawet ucieszyły jego słowa, między innymi o moim towarzystwie. Wzniosłam oczy ku górze w chwilowym, teatralnym zastanowieniu.
— Hmmmm... Niech będzie. All-inclusive, uwzględniające mnie — wymruczałam w odpowiedzi, opierając głowę o rękę i zawieszając na nim swój wzrok. Musiałam przyznać, że był cholernie przystojny, podobał mi się i chciałam spędzić z nim więcej czasu, polubiłam go, zdecydowanie. — Więc skoro jestem na twoich usługach... Jakie atrakcje proponujesz? — spytałam, unosząc brew.

-Tym bardziej jest oryginalne jeśli nawiązuje do czegoś konkretnego - stwierdził wesoło. Lepiej mieć imię po kimś ważnym niż po jakiejś prababci, która nie miała znaczenia.
-Tak własnie myślałem. Przewodnicy są nudni jak flaki z olejem. Coś czuję, że w twoim towarzystwie będzie dużo mniej nudy - zaśmiał się, a jego dłonie obracały jeszcze ciepły kubek z kawą, którą wcześniej zamówił. Miał mieć wychodne tylko na chwilę, ot by się rozejrzeć po mieście i porządnie wyjść po zmroku gdzie mógłby trochę zaszaleć. Stało sie tak, że towarzystwo Frei zatrzymało go na znacznie dłużej, co mu kompletnie nie przeszkadzało.
-Ja? Proponować atrakcje? To nie jest tak, że to właśnie ty masz mi to proponować? - uśmiechnął się zadziornie i zmienił odrobinę pozycję na krześle nie spuszczając z Frei wzroku. Coś mu mówiło, że to może wszystko się naprawdę ciekawie skończyć. Poza tym miał ją all-inclusive a to podsuwało jeszcze kilka innych pomysłów, których w tym momencie nie zamierzał nawet wypowiedzieć na głos. Może później, ale to też tylko może.

— Czyli wychodzi na to, że nie będzie tak źle. Może — stwierdziłam rozbawiona, upijając znów trochę kawy. — Wiele o historii danego miejsca ci nie opowiem, nie jestem aż tak obeznana w temacie, ale czuję że zanudziłoby cię to — dodałam ze śmiechem, spoglądając na niego i musząc przyznać, że był bardziej niż przystojny. Jednak, cóż, nie chciałam szarżować, wolałam poczekać aż się to jakoś rozwinie i będzie większa pewność do czegokolwiek. No i czy w ogóle okażę się faktycznie lepszym przewodnikiem dla mężczyzny niż typowi, jakich spotykał. Oczywiście tylko pod względem przewodnictwa. Wiadomo, inne kwestie tworzyłyby już całkiem co innego, niezwiązanego z byciem przewodniczką. Co nie znaczyło, że nie będzie to przyjemne.
Widząc jego uśmiech, samej nie mogłam się nie uśmiechnąć w ten sam sposób, jakby podnosząc rzuconą rękawicę, choć nie do końca było to adekwatnym określeniem. Również trzymałam na nim zawieszony wzrok, nie spuszczałam go ani na chwilę, nadal trzymając na twarzy uśmiech.
— Pójdziemy do muzeum z dziką naturą i pokręcisz nosem, narzekając na to że to nudne i że przewodnik nie jest ciekawy? — odezwałam się unosząc brew. Ewentualnie mógł liczyć na prywatny pokaz reprodukcji w naturze gdzieś, co byłoby pewnie jedyną ciekawą rzeczą tam wtedy. Gdy się zorientowałam jakie mam myśli, wręcz odruchowo pokręciłam głową, czując jak pieką mnie policzki. — Dobra, po prostu, chodzi mi o to jakiego typu atrakcje byś chciał. Muzea? Zoo? Kluby? I tak dalej — wyjaśniłam i napiłam się łyka kawy, by po nim przygryźć delikatnie wargę i blokując swoją głowę przed tamtą myślą. Nie nie nie, za wcześnie. Jest atrakcyjny, ale do cholery za wcześnie!

-Może nie będzie- prychnął z rozbawieniem i wyciągnął nogi by przyjąć wygodniejszą i bardziej wyluzowaną pozycję. -Zanudziłoby na śmierć - aż normalnie boki zrywać z żartu który jego samego rozśmieszył w duszy. On bardziej szukał po prostu towarzystwa. Zwiedzanie nie było jego mocną stronę, bo naprawdę szybko się nudził, ale też dlaczego nie poświęcić chociaż tych kilku godzin na spędzenie czasu z Freyą. Jeśli ma dla niego zwiedzanie muzeum to poświęci ten czas na to i tyle. Blondynka była na tyle interesująca, że wcale mu to nie będzie przeszkadzało.
-Zostawmy morze muzea dla nieletnich co? - uśmiechnął się szeroko. Wcale, ale to wcale nie pomyślał podobnie do blondynki. Lepiej jej nie straszyć takimi pomysłami. -Wszystko co mnie na tyle zaciekawi. To ty jesteś moim przewodnikiem i do ciebie należy ustalenie gdzie idziemy. Ja się dostosuję częściowo - skinął głową dopijając resztki kawy, które zostały się na dnie kubka. W sumie to musiałby się posilić przed wyruszeniem na zwiedzanie. Za dużo by go w trakcie kusiło. Nowy Orlean przez swoją różnorodność kulturową był obleganym przez turystów miastem.

— Och, dokładnie. Nuda tam wręcz zabiłaby cię na śmierć, czyż nie? To byłoby straszne! — odpowiedziałam z rozbawieniem, patrząc na niego z iskierkami w oczach. Ciekawił mnie coraz bardziej, a pewność że fajnie nam się spędzi czas, wzrastała. Elegancki, wiedział jak się zachować, wyluzowany ale też nie za bardzo, błyskotliwy... Mieszanka cech niemalże idealnych. Podobał mi się, zdecydowanie, coraz bardziej z każdą minutą naszej rozmowy.
— No dobrze, muzea zostawmy, zajmijmy się rozrywką. Kluby... Jest jeden klub nocny, ogólnie bardzo dobry, z wynajmowanymi pokojami... — i tu urwałam. Co takie pokoje miały do nas? Pokręciłam szybko głową, chcąc odpędzić takie myśli od swojej głowy. — Zapomnij, co tam pokoje miałyby ciekawego — zreflektowałam się, czując jak mnie pieką policzki. Nie, wcale nie bez powodu, wcale... I tak samo nie bez przyczyny przybrały czerwonawej barwy. Dopiłam swoją kawę wraz z nim i wstałam.
— Dobra, wybierzemy się do jednego klubu. Nie wiem ile tu jesteś, ale na pewno nie zdążyłeś zwiedzić wszystkich, a jest kilka bardzo dobrych. Samej odwiedziłam ich bardzo wiele, wierz mi — dodałam, posyłając mu uśmiech. No to teraz w drogę, a przy okazji pytać czy był w tym lub tym, pokazać mu dobrze coś czego nie znał wcześniej.

-Dokladnie - kiwnal glowa. Gdyby jeszcze ktos bylby w stanie zabic na smierc. Watpil w to. No i z pewnoscia sie nie da, wec teraz to tylko glupie gadanie. Teraz przee wszystkim chcial sie skupic na blondynce przed nim, ktor akurat praktycznie palila sie do swojej nowo wyznaczonej roli. Nie przeszkadzalo mu to, a wygladala przy tym uroczo.
Rozesmial sie glosno zwracaja uwage kilku osob nieopodl. Nie na tyle by sie zainteresowali nimi na dluzej, ale zwrocili golwy w strone tej parki. Po chwili jednak zajeli sie swoimi sprawami -No prosze. Pokoje mowisz? - usmiechnal sie zadziornie. -Zarty zartami, ale jesli klub jest warty odwiedzenia to jestem jak najbardziej za - moglby pociagnac ten temat i sprawic, ze kobieta zawstydzi sie jeszcze bardziej, ale nie widzial w tym wiekszego sensu. Poza tym nie do konca wiedzial jeszcze na ile sobie moze pozwolic.
-W takim razie prowadz piekna nie ma czasu do stracenia - rowniez wstal z miejsca na szybko wygladzajac koszule. Ot taki bezwarunkowy odruch. -Niedlugo, wiec uwiez z pewnoscia zobaczylas wiecej niz ja - usmiechnal sie lekko by po chwili ruszyc przed siebie trzymajac sie bardzo blisko Freyi.

— Tak, pokoje. Taka ciekawostka. Co to za przewodnik jeśli nie mówi o wszystkim, prawda? — odpowiedziałam, chcąc wybrnąć z zaistniałej sytuacji, by nie myślał że... Wyszło to tak, jak naprawdę wyszło. Zadziorny uśmiech już dał mi znać, że tak to odebrał, nie potrzeba było słów, by uznał to za sugestię. Choć... Nie pogardziłabym też. Co w nim takiego było, że potrafił szybko zawrócić w głowie?
W końcu jednak trzeba było ruszać, kiedy powiedział żebym go prowadziła. Jeden... Specjalnie blisko nie był, bo był w innej dzielnicy, takie kluby były w większości w Algiers. Jeśli i Garden District takie posiadało, to najwidoczniej mało znane. Było więcej miejsc mieszkalnych, parków, ogrodowych, a mniej właśnie rozrywki.
Dlatego w końcu się do niego odwróciłam znów i... Zawiesiłam się, na dłuższą chwilę zawieszając na nim wzrok i cóż, musiałam sobie przypomnieć co powiedzieć. I kolejną chwilę milczałam, musząc sobie przypomnieć ostatnie słowa.
— Owszem, z pewnością więcej. Tylko pytanie czy pan piękny jest samochodem, czy skorzystamy z komunikacji miejskiej. Jeden z najlepszych jest w Algiers. Garden District ma mało do zaoferowania w tej kwestii. Też jest atrakcyjne, ale pod innym względem — odpowiedziałam, przy okazji nawiązując do jego słów, posyłając uśmiech. Może nawet trochę zalotny, ale ciężko było o inny, gdy do głowy przychodził fakt ile natury można było znaleźć w Garden District i wizja... Odprężenia na łonie natury. Aż przygryzłam wargę, kiedy owa wizja się rozkręciła. Odwróciłam wzrok na chwilę ku kolejnej z rzeźb, aż wyrzuciłam to z głowy i dopiero wróciłam wzrokiem do Luciena.